çelişme


"çelişme" Kelimesi için arama sonuçları

Türkçe - Alman Lüğət

çelişme

(Türkçe - Alman Lüğət) :
r Widerspruch, e Unstimmigkeit.
Türkçe - Alman Lüğət

çelişmek

(Türkçe - Alman Lüğət) :
widersprechen.
Türkçe - Kurdish lüğət

çelişmek

(Türkçe - Kurdish lüğət) :
nakok bûn.
Türkçe - Türkçe Sözlük

ÇELİŞME

(Türkçe - Türkçe Sözlük) :
is. Aynı konu ile ilgili iki şeyin birbirini tutmaması.
Fəlsəfə Sözlüğü

Çelişme ilkesi.

(Fəlsəfə Sözlüğü) :
(Os. Mebde-i tenakuz Fr. Principe de contradiction). Biçimsel mantığın temel ilkesi... Antik çağ Yunan düşünürü Aristoteles'in saptadığı bu ilke çeşitli biçimlerde dilegetirilmiştir. Çeşitli formüllerle dilegetirilen bu ilkenin kapsadığı anlam bir şeyin aynı zamarda hem doğru, hem yanlış olamayacağını saptar. Bu ilkeye göre mantıksal tutarlılık, ancak çelişmezlikle sağlanır. Bilginin temel niteliği olan bu mantıksal çelişmezlik'i doğanın, toplumun ve onlardan yansıyarak oluşan bilincin gelişme yasası olan eytişimsel çelişme'yle karıştırmamak gerekir. Devim, çelişme demektir; devimin bulunduğu her yerde (doğa, bilinç, toplum) çelişme vardır. Metafizik düşünme yönteminin büyük yanılgısı devimsiz soyut (kavram, önerme, kuram) un niteliği olan çelişmezliği devimli somut (doğa, bilinç, toplum) ta da aramış bulunmasıdır. Kaldı ki soyut kavram, önerme ve kuramlar da gelişmeye başladıkları an çelişmeye başlarlar. bkz. Mantık, Çelişme, Çelişmezlik, çelişik, Özdeşlik İlkesi, Üçüncü Durumun Olanaksızlığı.