İnancılık.


Resultados para "İnancılık."

Diccionario filosófico

İnancılık.

(Diccionario filosófico) :
(Os. İmaniyye, Fr. Fideisme, İng. Fideism, Al. Glaubensphilosophie; İt. Fideismo). Bilginin yerine inancı koyan öğretilerin genel adı... İnancılık (fideizm), Tanrıya inanç yoluyle bağlanan ve deney alanının dışında kalan bütün metafizik öğretileri kapsar. İnan, asla tanıtlanamaycak olanın kabul edilmesidir. Ortaçağ aydınları, bu metafizik zorunluk yüzünden, usla inanın alanlarını ayırmak ve çifte gerçek öğretisine göre inanın alanı başka ve usun alanı başkadır, bunlar birbirlerine karıştırılmamalıdırlar. İnancılık, usçuluğa karşı kullanılmış bir deyimdir. Örneğin Blaise Pascal (1623-1662) şöyle der: Ey becreksiz akıl, zavallılığını anla, Ey budala doğa, sus, Tanrının varlığını, kanıt ve tanıtlarla değil, inana varmakla elde edebilirsir... Pierre Bayle (1647-1706) de şöyle demekktedir: Tanrı düşüncesini akılla bağdaştırmaya çalışmak boşunadır. Bunlar hiç bir zaman bağdaşamazlar. Öyleyse her birini kendi alanı içinde değerlendirmek gerekir. Gerçek erdem, aklın aldığına değil, aklın almadığına inanmaktır.. İslâm felsefesinde eş'arîler de şöyle demektedirler: akıl, hiç bir zaman gerçeğe ulaşamaz. Kul, ancak kayıtsız şartsız inanmakla mutlu olabilir. kaldı ki aklın bugün bilmediğini yarın da bilemeyeceği söylenemez. öyleyse insan bugün ulaşamadı diye yarın belki de ulaşabileceği söylenemez. Öyleyse insan bugün ulaşamadı diye yarın belki de ulaşabileceği gerçekler üstünde inanını yitirmemelidir. bkz. İnan, İnak, Din, Metafizik, Skolastik, İnanç.