İyimserlik.


"İyimserlik." Kelimesi için arama sonuçları

Fəlsəfə Sözlüğü

İyimserlik.

(Fəlsəfə Sözlüğü) :
(Os. Nikbinlik, Fr. Optimisme, Al. Optimismus, İng. Optimism, İt. Ottimismo). Genel olarak her düşünce ve eylemi iyi yanından almak eğilimi, özel olarak Alman düşünürü Leibniz'in her şeyin mümkün yetkinlikler içinde en yetkini bulunduğunu ileri süren öğretisi... Alman düşünürü Gottfried Wilhelm Leibniz'e (1646-1716) göre mümkün olan âlemlerin içinde en iyisi bulunan dünyada her şey mümkün olanların içinde en iyisidir. Tanrılık düşüncede sonsuz sayıda mümkün evrenler vardır. Bunlardan bir tanesi var olabilirdi ve Tanrı sonsuz iyiliği yüzünden mümkün evrenlerin en yetkinini seçti. Tanrı iyiliğinin, bilgeliğinin, yetkinliğinin ona seçtirdiği zorunlu olarak en iyi'dir. Evrenin düzenini biraz anlayabilseydik, onun, en bilge insanların istediklerini kat kat geçtiğini, onu olduğundan daha iyi kılmanın mümkün olmadığını görürdük. bu evren, yalnız genel olarak bütün için değil, aynı zamanda özel olarak ayrı ayrı her birimiz için de en iyi evrendir. Tanrının kötülüklere neden izin verdiğini kesinlikle anlamamız mümkün olsaydı, bilebildiğimiz küçücük nedenlerin yanında bizim düşünemeyeceğimiz kadar koskocaman nedenler görecektik. Tanrı, bütün parçaları birbirine bağlı olan bu yetkin evreni titizlikle yaratmış, bunu yaparken her olağanı ince ince hesap etmiş, bu hesabın sonunda da birtakım kötülüklere göz yummamazlık edilemeyeceğini anlamıştır. Tanrısal bilğeliği kötülüğe göz yumduran kaçınılmaz nedenlerin varlığına inanmak zorundayız. Öyleyse Tanrı, yetkinliğinden hiç bir şey yitirmeden kötülüklere göz yummuş olsa gerektir. Mademki Tanrı kötülüklere izin vermiştir, şu halde bizim için en iyisi budur. bkz. İyi, İyilik, Kötümserlik.