ÇÜN
CÜNABE
(Osmanlıca - Türkçe Sözlük) :
f. İkiz çocuk.
CÜNAF
(Osmanlıca - Türkçe Sözlük) :
Kuruluk.
CÜNAH
(Osmanlıca - Türkçe Sözlük) :
Bir şeyi basıp meylettiren sıklet demek olup, harec, sıkıntı ve alel-ıtlak ism-i vebal mânasına da gelir ki, "günah" kelimesinin aslı budur. (E.T.) (Bak: Günah)
CÜNBÂN
(Osmanlıca - Türkçe Sözlük) :
f. "kımıldanan, kımıldatan, sallanan, oynayan, oynatan, hareket eden" mânâlarına gelir ve sıfatlar yapar. Dünbâle-cünbân $ : Kuyruk sallayan.
CÜNBİDE
(Osmanlıca - Türkçe Sözlük) :
f. Sallanmış, kımıldanmış, hareket etmiş.