RÜTBE
RÜTBE
(Türkçe - Türkçe Sözlük) :
is. Sıra, derece, aşama.
İLMİYE RÜTBELERİ
(Osmanlıca - Türkçe Sözlük) :
İlmiye denilen ulema sınıfına mahsus rütbeler. Rütbeler, aşağıdan üste doğru şöyle idi: Müderrislik, kibar-ı müderrisîn, mahreç mevleviyeti, bilâd-ı hamse mevleviyeti, Haremeyn-iş şerifeyn mevleviyeti, İstanbul kadılığı, Anadolu ve Rumeli kazaskerliği.
RÜTBE
(Osmanlıca - Türkçe Sözlük) :
Basamak, derece. * Memuriyet derecesi. * Sıra. Mertebe, menzile. * Efkârın sonu. * Merdiven ayağı.
RÜTBE-İ AKL
(Osmanlıca - Türkçe Sözlük) :
Aklın derecesi.
RÜTBEŞİNAS
(Osmanlıca - Türkçe Sözlük) :
f. Derece bilir. Rütbe tanır.