VÂCİB


"VÂCİB" Kelimesi için arama sonuçları

Osmanlıca - Türkçe Sözlük

VÂCİB

(Osmanlıca - Türkçe Sözlük) :
(Vücub. dan) (C.: Vâcibât) Lüzumlu, mecburi olan. * Fık: Yerine getirilmesi her müslüman için gerekli ve borç olup, yapılmadığı takdirde büyük günah olan Allah'ın emirleri. Yapılması zannî delil ile belli olan. Terki câiz olmayan. Yapılması şer'an kat'i derecede bir delil ile sâbit olmamakla beraber, her halde pek kuvvetli bir delil ile sâbit bulunan şeydir. (Vitir ve Bayram namazları gibi.) * İlm-i Kelâm'da: Varlığı zaruri olup, olmaması imkânsız bulunan.
Osmanlıca - Türkçe Sözlük

VÂCİB-ÜL İFA

(Osmanlıca - Türkçe Sözlük) :
İfa edilmesi lüzumlu olan. Yapılması gerekli olan.
Osmanlıca - Türkçe Sözlük

VÂCİB-ÜL VÜCUD

(Osmanlıca - Türkçe Sözlük) :
Vücudu mutlak var olan, yokluğu mümkün olmayan Cenâb-ı Hak.(Vâcib-ül vücuddur, yâni; O'nun vücudu zâtîdir, ezelîdir, ebedîdir, ademi mümteni'dir. Zevali muhaldir. Tabakat-ı vücudun en râsihi, en esaslısı, en kuvvetlisi, en mükemmelidir. Sair tabakat-ı vücud O'nun vücuduna nisbeten gayet zayıf bir gölge hükmündedir. M.) (Bak: Kıyam-ı binefsihî, Vücud)
Osmanlıca - Türkçe Sözlük

VÂCİBÂT

(Osmanlıca - Türkçe Sözlük) :
(Vâcibe. C.) Yapılması lüzumlu olan şeyler. Vâcib olan şeyler.
Osmanlıca - Türkçe Sözlük

VÂCİBE

(Osmanlıca - Türkçe Sözlük) :
Yapılıp yerine getirilmesi vâcib derecesinde lüzumlu olan şey.