ZÂMİN
İNTİZAMIN İLCAI
(Osmanlıca - Türkçe Sözlük) :
İntizamın zorlaması, mecbur etmesi, muztar kılması.
MAZAMÎN
(Osmanlıca - Türkçe Sözlük) :
(Mazmun. C.) Mânâlar, mefhumlar, kavramlar. * Ödenmesi gereken şeyler. * Cinaslı, nükteli sözler.
ZAMİN
(Osmanlıca - Türkçe Sözlük) :
Hasta ve kötürüm kimse.
zamin
(Azerice - Türkçe Sözlük) :
kefil olan,tazmin eden
ZÂMİN
(İslami Terimler Sözlüğü) :
Kefil, birisinden belli bir veya birkaç kimsenin istedikleri bir şeyi, kendisinin de ödeyeceğinesöz veren kimse. Dâmin. (Bkz. Kefil)Mübâşir (kişi, bizzat kendisi) müteammid (kasten) olmasa da zarar verdiği şeyi zâmin olur.Mübâşir, kasten yaparsa, hem zâmin hem günahkâr olur. (İbn-i Âbidîn)Birinin hayvanı bir kimseden ürküp de kaçarken koybolsa, ürkmesine sebeb olan zâminolmaz. (Mecelle)