beyin


"beyin" Kelimesi için arama sonuçları

Türkçe - Türkçe Sözlük

MABEYİN

(Türkçe - Türkçe Sözlük) :
is. Ara.
Türkçe - Türkçe Sözlük

MABEYİNCİ

(Türkçe - Türkçe Sözlük) :
is. Padişahın dışarıyla olan işlerine bakan görevli.
Osmanlıca - Türkçe Sözlük

BEYİN

(Osmanlıca - Türkçe Sözlük) :
t. Kafatasının en büyük kısmını kaplayan, kalınca ve dayanıklı üç zarla örtülmüş olan bir sinir merkezidir. Yumuşak ve beyazımsı bir kitle olan beyin, duygu ve bilgi merkezidir. Ak ve boz maddeden yapılmıştır ve iki yarım küre olarak yaratılmıştır. Yarım kürelerden birinde bir arıza sebebiyle bu merkezin vazifesini yapamaması hâlinde diğer yarım küre o vazifeyi yapmağa devam etmek ve ârızayı telâfi etmek özelliğinde yaratılmıştır. Meselâ: Bir yarım küredeki görme merkezi bozulsa insan kör olmaz. Diğer yarım küredeki merkez, bu vazifeyi devam ettirir.
Osmanlıca - Türkçe Sözlük

BEYİNCİK

(Osmanlıca - Türkçe Sözlük) :
Art kafa çukurunda beyin kökünün üst arka kısmında bulunan merkezi sinir sisteminin bir organıdır. Mühim bir görevi, hareketlerimizin âhenk içinde olmasını sağlamaktır.
Felsefe Sözlüğü

Beyin Yıkama.

(Felsefe Sözlüğü) :
(Fr. Lavage de cerveau). Düşünceyi belli bir yönde şartlandırmak için yapılan etkisel işlem... Radyolar, televizyonlar, gazeteler, konuşmalar, eğitim vb. gibi çeşitli etkin araçlarla insan beyninin kendisine ve doğru bilgiye yabancılaştırılmasını dilegetirir. Şartlandırma işlemidir. bkz. Şartlı Refleks.