Epikurosçuluk.


Results for "Epikurosçuluk."

Philosophical Dictionary

Epikurosçuluk.

(Philosophical Dictionary) :
(Os. Epiküriyye, Fr. Epicurisme). Epikoros'un maddesel mutluluk öğretisi... Antik çağ Yunan düşüncesinin en ilginç düşünürlerinden biri olan Epikuros (İ.Ö. 341-270), insanlara gerekli olan tek bilimin mutlu yaşama bilimi olduğuna inanıyordu. İki büyük korkunun insanları mutsuz kıldığını görmüş ve bunlarla savaşmaya başlamıştı: Tanrı ve ölüm. Bu yüzden, kramsal bilimlerin tümüne sırtını dönmüş ve sadece yaşama sanatıyle uğraşmıştır. Şöyle der: Aç kalmamak, üşümemek, susamamak; işte Zeus'u bile kıskandıracak mutluluk Menoikeos... Öelüm gelecek diye acı çekmek en büyük aptallıktır. Ölüm varken biz yokuz, biz varken ölüm yoktur, onunla hiç bir zaman buluşmayacağız ki... Maddecidir, evrenin atomlardan meydana geldiğini söyler. Tanrıyı evrenin hiç bir işine karıştırmaz. Mutluluk, acının yokluğudur. Acının yokluğunu ruhsal durgunlukta (salt sükûn, ataraksiya) bulabiliriz, buna da bilgelikle erişilebilir. Tolumsal ereği dostluk ve kardeşliktir, başkaca her türlü beraberliğin-örneğin aile beraberliği, devlet işleriyle uğraşmak-bu ruhsal durgunluğu bozacağı kanısındadır. İyimserdir, zorunlu isteklerimizin (acıkmamak, susamamak, üşümemek) kolaylıkla elde edilebileceğini söyler... Maddeci oluşu, maddeciliği kaba anlamda kullanmaya ve anlamaya alışmış olanlarca yanlış olaürak zevk düşkünü anlamında yorumlanmışsa da kendisi bunu şöylece yalanlamaktadır: Bizi anlamayan bilgisizlerin suçlamalarına kulak asma Menoikeos. Zevk enüstün iyidir dediğimiz zaman ne sefiblerin zevklerini, ne de hayvanca bazları ile sürdük. Bizim sözünü ettiğimiz zevk, sadece rih rahatlığıyle beden acısının yoluğundaki zevktir. Bedenimiz acısız ve ruhumuz rahatsa mutluyuz. İnsanı mutlu kılan, ne tıka basa yeme, ne kıyasıya , içme, ne cinsel sapıklıklardır.İnsanı mutlu kılan; akla uygun ve sade alışkanlıklar, arayacağımız ve sakınacağımız şeyleri iyice ölçebilen, rubarahatsızlık veren yanlış ve boş inançları söküp atabilen bir akıldır... XVI ve XVII. yüzyıllarda Montaigne (1533-1592), Pierre Charon (1541-1603), Sanchez (1551-1632), Lamothe-Levayer (1586-1672) Epikurosçu sayılmaktadırlar. bkz. Ataraksiya, Atomculuk.