HACAMAT is. Vücuttan kan alma.
HACAMATBakınız; Kan Aldırmak.
HACÂMAT Hacâmat bıçağı denilen bir âletle, vücûdun deriye yakın damarlarını keserek kan alma. Kanalmaya fasd da denir.Bütün meleklerden işittim ki, ümmetine söyle hacâmat yaptırsınlar, dediler. (Hadîs-işerîf-Kimyây-ı Seâdet)Arabî ayın on yedinci veya on dokuzuncu veya yirmi birinci günleri hacâmat olunuz.(Hadîs-i şerîf-Kimyây-ı Seâdet)Kan aldırmak sünnettir. Peygamber efendimiz her ay hacâmat olurdu. (Zehebî)
hacamat,-tı 1. bloodletting by cupping. 2. slang stabbing, knifing. boynuzu cupping horn. etmek /ı/ 1. to bleed (someone) by cupping. 2. slang to stab, knife. şişesi cupping glass. yapmak /a/ to bleed (someone) by cupping.
hacamatçıbloodletter, cupper.
hacamatlamak/ı/ 1. to bleed (someone) by cupping. 2. slang to stab, knife.