kira


Results for "kira"

Ottoman - Turkish Dictionary

KIRA

(Ottoman - Turkish Dictionary) :
Konaklık etmek. * İhsan etmek.
Dictionary of Economics

KİRA

(Dictionary of Economics) :
Bir malın (Menkul ya da gayrimenkul) belli bir bedel karşılığında kullanma hakkının elde edilmesi. Bir malın kullanımı karşılığında ödenen para da günlük konuşma dilinde kira olarak adlandırılır. Bu anlamda kira, para olarak ödenebildiği gibi, tarımsal kiracılıkta (Toprağın kiralanmasında) ürün olarak da verilebilir.
Dictionary of Economics

KİRA

(Dictionary of Economics) :
Kira.belirli bir bedel karşılığında herhangi bir mal gayrimenkul veya bir menkulün kullanım hakkını elde etmektir.Kira genellikle para olarak ödendiği gibi , tarımda para yerine ürün olarak da verilebilmektedir.
Islamic Glossary

KİRÂ

(Islamic Glossary) :
Bir malın, menfaatine yâni kullanılmasına karşılık olarak verilen ücret. Bir evin, bir işyerinin veya herhangi bir mülkün, taşıt veya binek hayvanının, sâhibi tarafından faydalanılmakve kullanılmak üzere belli bir ücret karşılığında bir müddet için başkasına verilmesi. (Bkz.İcâre)Kirâ müddeti bitince, mal sâhibi uzatmaz ise, kirâcı çıkar. Malı olduğu gibi teslim etmesilâzımdır. Teslim etmezse, gasb etmiş olur. Fakat kullanma sebebi ile herkes için meydanagelmesi âdet olan harâblık, yıkılmalar ve bozulmalar kabahat sayılmaz. (Ali Haydar Efendi)Mal sâhibi, kirâyı peşin alıp, malı teslim etmezse, geçen zamânın ücretleri mülkünden çıkar;kirâcıya geri vermesi lâzım olur. (Fetâvâ-i Hindiyye)
Turkish - English dictionary

kira

(Turkish - English dictionary) :
1. renting, Brit. letting (a house, apartment, office, etc.); renting, Brit. hiring (a car, boat, horse, machine, etc.); leasing; chartering (a boat, bus, plane, etc.). 2. rent (money). bedeli rent (money). evinde/ ile oturmak to live in a rented flat/house. ile tutmak /ı/ to rent. kontratı/mukavelesi/sözleşmesi lease, rental contract. da olmak 1. (for a house, apartment, office, etc.) to be rented, Brit. be let; (for a car, boat, horse, machine, etc.) to be rented, Brit. be hired; to be leased. 2. colloq. to be in/live in a rented place, be in/occupy rented quarters. da oturmak to live in a rented flat/house. ya vermek /ı, a/ to rent, Brit. let (a house, apartment, office, etc.) (to); to rent, Brit. hire (a car, boat, horse, machine, etc.) (out) (to); to lease (something) (to).