MERKEZ


"MERKEZ" Kelimesi için arama sonuçları

Osmanlıca - Türkçe Sözlük

ADEM-İ MERKEZİYYET

(Osmanlıca - Türkçe Sözlük) :
Bir idâri taksimattaki parçaların (vilâyet, belediye ve köy) muayyen hususlarda kendi kendilerine idare yetkileri. Bir yere bağlı olmaksızın veya bir yerden idare edilmeksizin olan muamele. Bütün kısım ve şubelerin kendi kendilerini idare tarzı.
Osmanlıca - Türkçe Sözlük

KUVVE-İ AN-İL-MERKEZİYE

(Osmanlıca - Türkçe Sözlük) :
Merkezkaç kuvvet. Cisimlerin kendi mihveri üzerine hareketi zamanında merkezinde hâsıl olan kuvvete denilir. Merkezde dönen bir tekerleğin etrafında yapışık veyahut üstünde taşıdığı cisimlerin etrafa yayılıp dağılmasıyla bu kuvvetin mevcudiyyeti anlaşılır.
Osmanlıca - Türkçe Sözlük

KUVVE-İ İLE-L MERKEZİYE

(Osmanlıca - Türkçe Sözlük) :
Muhitten (etraftan) merkeze doğru gelen çekme kuvveti. (Kuvve-i anil-merkeziyenin zıddıdır.)
Osmanlıca - Türkçe Sözlük

MERKEZ

(Osmanlıca - Türkçe Sözlük) :
(Rekz. den) Bir şeyin ortası. Vasat. Yol. Durum, vaziyet. Hal, suret. * Şubeleri bulunan bir teşkilâtın idâre olunduğu ve emir veren yeri, makamı. Bir şeyin en işlek yeri. Teşkilât olan yerin en yüksek makamı. * Geo: Dairenin orta noktası. Çaplarının kesim noktası.
Osmanlıca - Türkçe Sözlük

MERKEZ-İ ÂLEM

(Osmanlıca - Türkçe Sözlük) :
Güneş, şems.