Edilgi.


Resultados para "Edilgi."

Diccionario filosófico

Edilgi.

(Diccionario filosófico) :
(Os. İnfial, Fr., İng. Passione). Bir etki sonunda meydana gelen değişiklik... Etki terimi karşılğında kullanılır. Antik çağ Yunan düşünürü Aristoteles bu terimi bir şeyin başka bir şeyden etkilenmesi anlamında kullanmıştır. Aristoteles'e göre dövülme, kırılma, vurulma vb. gbi durumlar edilgi'dir. Bu terim, etkenin yaptığı iş'le etkilenenin uğradığı iş'i birleştirir; çünkü iki yarı iş gibi görünen bu iş, gerçekte iki yarı yönden bakılan ynı iş'tir. Bu halde, edilgi'dir. Bu terim, etkenin yaptığı iş'le etkilenenin uğradığı iş'i birleştirir; çünkü iki yarı iş gibi görünen bu iş, gerçekte iki yarı yönden bakılan aynı iş'tir. Bu halde, edilgi terimi etki terimiyle, belli bir anlamda, anlamdaştır. Des cartes ve Spinoza edilgi terimini duygulanım anlamında kullanmışlardır: "Duygulanım deyince tenin gücünü artıran ya da azaltan, onu tamamlayan ya da baskıya koyan tenin duygulanımlarını anlıyorum. aynı zamanda ben, bu terimle, duygulanımların düşüncelirini de anlıyorum. Nitekim bu duygulanımlardan birinin nedeni olduğumuz zaman, duygulanım terimiyle bin etki'yi ve karşıt durumu olan edilgi'yi anlıyorum"(Spinoza, Etbica, III, 3). bkz. Etki, Etkin ve Edilgin.