TEOKRASİ [İng. Theocracy]:


Results for "TEOKRASİ [İng. Theocracy]:"

Sociological Dictionary

TEOKRASİ [İng. Theocracy]:

(Sociological Dictionary) :
Din adamları ve ruhban sınıfı tarafından yönetilen devlet yapısıdır. İlâhi güç tarafından belirli bir zümreye veya kişiye hakimiyet-iktidar ilişkisinin verildiğini inanılan ve buna uyulan bir devlet düzeni ve siyasî yapıdır. Devletin başındaki egemen kişi veya zümresinin yetkileri mutlaktır ve ilâhîdir. Bu kişi ve zümrelerin dokunulmazlığı, mâsunîyeti verdır. Kilisenin Roma Devleti ve Şiâ inancına dayanan devlet yönetimine uymaktadır.Türk hükümdarları da Töreye göre, Tanrıdan kut alırlardı ama, mâsun değillerdi. Osmanlı'da herşey padişahın dudakları arasında değildi. Ruhban sınıfı da yoktu. Zaman zaman Şeyhülislâm padişaha ters düşebiliyordu. Şer'i hukukla beraber, örfî hukuk da geçerliydi.Bu bakımdan, mesalâ Sadri Maksudî Arsal, Osmanlıyı kısmen teokratik görmekte idi. Ona göre Batı tipi bir teokratik yapı Osmanlı'da yoktu. (Tanzimat I, 1940)"Türkiye'de Din ve Devlet İlişkilerinin Tarihsel Gelişimi" üzerinde duran Ömer Lütfü Barkan da örfî hukukun tesirliliği ve yer yer örfî hukkun karışmasından (iktibaslar) bahsetmektedir.Padişahların-meselâ Fatih ve Kanunî-kanunnamelerinin de bulunması teokratik yapıya uymamaktadır. Ebussuud Efedi gibi şeyhülislâmlar verdikleri fetvalarla söz konusu konuları şer'ileştiriyorlardı. (Kuran, E., 1994)