ÂBÂ
ABAD
(Ottoman - Turkish Dictionary) :
f. Mâmur, şen. * Çok dolu.
ABADAN
(Ottoman - Turkish Dictionary) :
f. Mâmur, şen. İmâr edilmiş.
ABADÎ
(Ottoman - Turkish Dictionary) :
Bayındırlık, mâmurluk, şenlik. * İmar edilmiş olan. * Hindistan'ın Devlet-âbad şehrinde ipekden yapılmış bir yazı kağıdı.
ABÂDİLE
(Ottoman - Turkish Dictionary) :
Abdullah isimliler.
ABÂDİLE-İ SEB'A
(Ottoman - Turkish Dictionary) :
Meşhur olan yedi Abdullah isimli sahabe-i kiram (R.A.) (Abdullah İbn-i Abbas, Abdullah İbn-i Ömer, Abdullah İbn-i Mes'ud, Abdullah İbn-i Ravâha, Abdullah İbn-i Selam, Abdullah bin Amr bin As, Abdullah bin ebi Evfâ (R.A.) (Asr-ı saadette Abdullah ismiyle anılan ikiyüz yirmi sahabe-i kiram hazerâtı vardı.)